Podczas procesji Bożego Ciała buduje się cztery ołtarze. Te ołtarze są symbolicznymi stacjami, przy których zatrzymuje się procesja, a wierni modlą się i słuchają fragmentów Ewangelii. Liczba cztery nawiązuje do czterech Ewangelii oraz czterech stron świata, symbolizując uniwersalność przesłania Chrystusa. W 1263 pielgrzymujący do Rzymu ksiądz Piotr z Pragi zatrzymał się w Bolsenie.
W czasie odprawiania Mszy św. Hostia w jego rękach zaczęła krwawić. Natychmiast pokazał to przebywającemu w Orvieto papieżowi Urbanowi IV, który wziął korporał, umieścił go w relikwiarzu w katedrze w Orvieto i ogłosił, iż miał miejsce cud eucharystyczny. Cud ten wpłynał na ogłoszenie w 1264 nowego święta: Święta Ciała i Krwi Pańskiej (“Bożego Ciała”). Urbana IV korzystając z obecności św. Tomasza z Akwinu na dworze papieskim polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych na tą uroczystość. Stąd się też wzięła pieśń, którą znamy do dzisiaj: “Przed tak Wielkim Sakramentem…”.
