Kościół katolicki 2 lutego obchodzi Święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji bardziej znane jest ono jako święto Matki Boskiej Gromnicznej, gdyż tego dnia święci się świece gromniczne. Tego samego dnia Kościół obchodzi Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Święto Ofiarowania Pańskiego wprowadził papież Gelazy I (zm. 496 r.), a Światowy Dzień Życia Konsekrowanego papież Jan Paweł II w 1997 roku.
Święto Ofiarowania Pańskiego nawiązuje do ewangelicznego opisu ofiarowania Jezusa. 40 dni po jego narodzinach Maryja i Józef zanieśli dzieciątko do świątyni w Jerozolimie. Przebywający wtedy w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Jezusie Mesjasza.
Święto to zamyka cykl świąt Bożego Narodzenia. W kościołach rozbiera się tego dnia żłóbki, a w domach choinki, przestaje się śpiewać kolędy, kończy się okres wizyt duszpasterskich w domach.
Święto Ofiarowania Pańskiego nawiązuje do ewangelicznego opisu ofiarowania Jezusa. 40 dni po jego narodzinach Maryja i Józef zanieśli dzieciątko do świątyni w Jerozolimie, by zgodnie z prawem mojżeszowym ofiarować je Bogu w hołdzie dziękczynienia za darowanie Izraelitom życia podczas przejścia przez Egipt Anioła Zniszczenia. Przebywający wtedy w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Jezusie Mesjasza.
Tego dnia przynosi się do kościołów do poświęcenia świece woskowe. Później niesie się je w procesji. Są one symbolem człowieczeństwa Syna Bożego, a także symbolem wiary, nadziei i miłości, z jakimi chrześcijanin powinien podążać za Chrystusem.
Świece te nazywane są gromnicami i od nich też pochodzi potoczna nazwa święta – Matki Boskiej Gromnicznej. Z kolei nazwa świecy związana jest z przypisywaną jej mocą odwracania gromów.
Świece te zapala się potem podczas mszy św. i innych nabożeństw, np. przy udzielaniu sakramentów świętych (z wyjątkiem sakramentu pokuty), na procesjach i w czasie innych ceremonii liturgicznych.
W święto Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodzi też Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W tym dniu siostry zakonne i zakonnicy podczas mszy św. odnawiają śluby zakonne: czystości, posłuszeństwa i ubóstwa.